PARINYAKORN PROFILE

CLOCK LIFE

คุณรู้ไหมทำไมนาฬิกาถึงต้องมี 3 เข็ม เพราะมันคือเวลาของมนุษย์ ได้แก่ อดีต ปัจจุบัน และ อนาคต เข็มบอกนาทีคือเข็มที่ยาวที่สุดมันบอกถึงอดีต มนุษย์จะจดจำอดีตที่ตนเองผ่านมาเนิ่นนานที่สุดและสัญชาติญาณของมนุษย์คือนั่งเฝ้ารอมันและบ้างคนอยากหมุนมันกลับไปจากตัวเลขที่ผ่านมา ทั้งๆที่รู้ว่าแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่ก็ยังนั่งเฝ้าจะย้อนมันกลับมาในขณะที่เข็มวินาทีัมันคือตัวแทนปัจจุบันแถมยาวเท่ากันกับเข็มนาทีอีกแถมมันยังเดินเร็วแล้วผ่านรอบหนึ่งก็กระดิกเข็มนาทีได้ทีหนึ่งนั่นก็คือ อดีตที่กำลังเกิดขึ้นนั้นสิ่งที่ควบคุมมันคือเข็มวินาทีที่ยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆตามหน้าที่ของมันและแล้วทุกอย่างที่เคยเป็นปัจจุบันก็ล้วนแต่เป็นอดีตทั้งสิ้น มันอาจต้องผ่านมาพบกับอดีตที่แสนหวานหรืออดีตที่แสนขมก็ขึ้นอยู่กับทุกการกระทำของวินาที ส่วนเข็มชั่วโมงล่ะเหตุใดถึงสั้นหนักทั้งๆที่มันคือโลกแห่งอนาคตที่กว้างไกล ถ้าหากคุณคิดเช่นนั้น ผมคงไม่เถึยงเพียงแต่ในแง่ของผม อนาคตมันไม่ได้กว้างไกลเลย ไม่รู้เลยว่าจะถึงเมื่อไร อาจจะสิ้นสุดลงก่อนก็ได้ ใช่ไหม? คุณเคยคิดเหมือนผมไหมแล้วทำไมเข็มนาฬิกาที่พูดถึงคนถึงให้ความสำคัญทั้ง 3 เข็มเท่าๆกันโดยไม่รู้ตัว เพราะทุกอย่างจะต้องเดินไปด้วยกันอย่างสอดคล้องและลงตัว และยังมีสิ่งหนึ่งที่นาฬิากาทำได้แต่มนุษย์ไม่อาจทำได้ นั่นคือ..การหยุดเวลา นาฬิกาเราอาจหยุดเข็มวินาทีได้ แต่ในโลกความเป็นจริงเข็มวินาทียังคงหน้าทีของมันต่อไป ดังนั้นวันนี้คนที่ยังเฝ้ามองนาฬิากาก็จงเดินถอยออกมาแล้วเดินหน้าตามเข็มวินาทีตนเอง ทำทุกวินาทีให้ตนเองมีค่าเสมอแม้จะต้องเหนื่อยก็ตาม

วันจันทร์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

คนไทยอย่ารักกัน

บ้านเมืองระส่ำ ถลำลึก
คนคึกผเชิญหน้า ท้าห่ำหั่น
ใครติงใครรั้ง ช่างแม่มัน
กูจะฆ่า กูจะฟัน มันให้ตาย


บ้านเมืองแบบนี้ มีมาก่อน
พ่อพร่ำสอนสามัคคี มีไม่สาย
กูทำถูก-มึงจัญไร ไทยวอดวาย
ใครจัญไร-ใครอัปรี ใครดีเกิน


ถ้าล้างกันทั่วไทย แล้วใจสุข
ถ้าฆ่ากันแล้วปลุกใจ ให้สรรเสริญ
ถ้าตายแล้ว ประเทศ ไทยเจริญ
อยากจะเชิญ ให้ล้างกันจนวันตาย


ถ้าหากไทย ทั้งไทย ใจเป็นหนึ่ง
ต้องวิ่งบึ่ง ลงเหวชัน แล้วพลันหาย
ถ้ารักกัน ดันดาหน้า พาวอดวาย
จะไม่อาย บอกให้ว่า "อย่ารักกัน"


ถ้าจะขอคำตอบ ใครตอบได้
หนทางไหน ไทยจะเดิน เผชิญฝัน
จะล้างสิ้น หรือจะดิ้น เพื่อรักกัน
จะเย้ยหยัน หรืออภัย ให้ไทยคง

ที่มา : http://hilight.kapook.com/view/30709

วันอังคารที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

Spirites_Away (ผลงานรางวัลออสการ์ ของ มิยาซากิ)


Sprit Away (ผลงานรางวัลออสการ์ ของ มิยาซากิ)
จิฮิโระ(ถ้าจะชื่อไม่ผิด) และพ่อแม่ของเธอได้พลัดหลงเข้าไปในสถานที่ประหลาด เธอรู้สึกถึงอะไรแปลกในสถานที่แห่งนี้ แต่พ่อแม่ของเธอหาได้รู้สึกไม่ และหลังจากที่พ่อแม่ของเธอถือวิสาสะรับประทานอาหารที่เตรียมไว้บนโต๊ะ พวกเขาก็ถูกสาปให้กลายเป็นหมู จิฮิโระเองก็ถูกจับตัวไว้โดยพวกเจ้าถิ่นซึ่งเจ้าถิ่นที่ว่าก็คือ"เจ้าที่" พวกเทพเจ้าและวิญญาณประจำถิ่น จิฮิโระ ต้องทำงานในสถานที่แห่งนั้นเพื่อรอเวลาช่วยเหลือพ่อแม่ของเธอโดยมีเจ้าหน้าที่ระดับสูงอย่างฮาคุ คอยให้ความช่วยเหลือและปกป้องเธออย่างลับๆ
*******************************************************************************
หนังเรื่องล่าสุดจาก Studio Ghibi ของ Hayao Miyazaki ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นสตูดิโอที่ทำหนังแอนิเมชั่นที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของโลกได้ผลิตงานการ์ตูนเรื่องใหม่ออกมาในปี 2001 ความมหัศจรรย์ของหนังการ์ตูนเรื่องนี้อยู่ตรงที่มันสามารถสื่อสารได้กับคนทุกระดับ ไม่ว่าจะดูเอาสนุก ดูสอนใจ หรือดูเอาเครียดก็ตามที ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นัก ที่คุณจะทำหนังที่มีเนื้อหาหนัก และแน่น แถมยังดูสนุก อีกทั้งมีความน่ารักน่าชัง ความซาบซึ้งใจ ไม่แพ้ผลงานเรื่องก่อนๆ หนังการ์ตูนที่ดีหลายต่อหลายเรื่องอาจจะให้แง่คิดสองสามอย่างที่คุณจะเก็บไปคิดได้สักพัก แต่กับ Spirited Away หนังการ์ตูนเรื่องล่าสุดของ Miyazaki ตัวหนังจะมีข้อคิดให้คุณเก็บไปคิดได้มากมายและในบางแง่บางมุม คุณอาจต้องใช้เวลาคิดไปตลอดชีวิตเลยก็ได้

เมื่อผมดู Spirited Away จบ ความคิดแรกเลยคือนำมันไปเปรียบกับ Alice in wonderland เหตุที่โครงเรื่องเป็นเรื่องของเด็กสาวที่พลัดหลงเข้าไปในแดนประหลาดเหมือนๆ กัน Chihiro<ชิฮิโร> เด็กสาวธรรมดาๆ นิสัยดื้อรั้น นั่งมาในรถกับพ่อแม่ที่กำลังย้ายบ้านใหม่ เด็กน้อยไม่พอใจนักกับการเปลี่ยนแปลงในชีวิตครั้งนี้ จนเมื่อพ่อและแม่ของเธอหยุดพักกลางทาง แล้วตัดสินใจเข้าไปสำรวจในอุโมงค์ข้างทาง ซึ่งทำให้คนทั้งคู่เปลี่ยนสภาพไปและ Chihiro ต้องติดอยู่ในโลกประหลาดที่ดูเหมือนจะมีแต่สิ่งมีชีวิตแปลกๆ เต็มไปหมด แต่ก่อนที่เธอจะหัวใจวายตายไปกับเหตุการณ์ก็มีชายหนุ่มลึกลับที่บอกตัวเองว่าเขาชื่อ Haku มาช่วยเอาไว้ และแนะนำเธอถึงหนทางที่จะมีชีวิตรอดในเมืองนี้รวมไปถึงหนทางกลับสู่โลกของเธอ โดยระหว่างนั้นเธอจะต้องทำงานในโรงอาบน้ำในโลกวิญญาณนี้ ซึ่งทำให้แนวความคิดและพฤติกรรมของเธอเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น

โลกใน Spirited Away เป็นเหมือนแบบจำลองของสังคมปัจจุบันที่มีคนทุกประเภทอาศัยปะปนกันอยู่ น่าเศร้าใจที่โลกใบนี้คล้ายๆ จะถอดแบบสังคมญี่ปุ่นในปัจจุบัน(จริงก็เกือบทุกสังคมและทุกประเทศทุกเชื้อชาติเลยล่ะ)มาอย่างตรงตัว คือคนส่วนใหญ่ถูกขับเน้นไปด้วยความโลภ ทำอะไรได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้เงินมา ซึ่งในโลกใบนี้ แทบจะทุกๆ ตัวละครในเรื่องสามารถสื่อนัยยะไปถึงแนวคิดทางปรัชญาได้ทั้งหมดทั้งสิ้น แม่มด Yubaba<ยูบาบา> ที่ฟุ้งเฟ้อ บ้าวัตถุ และงกจนมองเห็นผู้อื่นผ่านสายตาของความอคติไปหมด แม้กระทั่ง Zeniba<เซนิบา> ซึ่งเป็นแฝดของตนเองที่มีความเป็นอยู่สมถะก็ตามที อีกตัวละครที่ค่อนข้างเด่นคือ "วิญญาณไร้หน้า" ซึ่งเป็นตัวแทนของความเปลี่ยวเหงา ไม่มีใครสนใจในวิญญาณตนนี้ แล้ววันหนึ่งวิญญาณนี้ก็พบว่าการเป็นผู้มั่งคั่งจะทำให้ผู้คนหันมาสนใจในตัวเขามากขึ้น และจากคนที่ไม่เคยมีใครสนใจ มาเป็นคนที่มีแต่คนรายล้อมเพียงชั่วข้ามคืน ระดับสำนึกและความรับผิดชอบในตัวยังไม่พร้อมที่จะรับกับสิ่งนี้ เขาจึงลืมตัวเสพสิ่งที่ไม่เคยสัมผัสอย่างตะกละตะกลาม แต่ก่อนที่อะไรที่บานปลายออกไป Chihiro ก็มาสะกิดให้เขารู้ว่า ผู้ที่มารุมล้อมเขาอยู่นั้น แท้จริงแล้วเพียงต้องการทรัพย์สิน หาได้มีความจริงใจมากไปกว่านั้นเลย วิญญาณตนนี้จึงยอม "คาย" ส่วนเกินของตัวเองออกมาและกลับไปเป็นตัวตนที่แท้จริงได้อีกครั้งถ้าดูเนื้อเรื่องอาจจะดูเหมือนโมโหนะแต่จริงกำลังสับสน

ในทุกๆ สังคมย่อมมีทั้งคนดีและคนเลวคละเคล้ากันไป นอกจากเด็กหนุ่มลึกลับนาม Haku<ฮาคุ> แล้ว คุณลุงแมงมุม Kamaji<คามาจิ> ท่าทางน่ากลัวแต่ใจอารี รวมไปถึง Lin <ลิน> พนักงานโรงเตี๊ยมปากร้ายใจดีเป็นเพื่อนและผู้คอยช่วยเหลือ ให้กำลังใจ Chihiro มาโดยตลอด เป็นตัวละครที่น่าชื่นชมมากเลยทีเดียว รวมไปถึงเจ้าตัวน่ารักกึ่งประหลาดอย่าง Susuwatari <ซูซูวาตาริ> ซึ่งเป็นหมู่ลูกเขม่าสีดำ มีหลายขาคล้ายแมลงมุม และเจ้าตัวคล้ายๆ กันนี้เคยปรากฏโฉมมาแล้วใน My Neighbor Totoro และเช่นเดียวกับที่ทุกสิ่งในโลกนี้มีทั้งข้อดีและข้อเสีย การที่ Chihiro ต้องอาศัยอยู่ในโลกวิญญาณนี้ ทำให้เธอเป็นคนที่รู้จักการเสียสละ การอ่อนน้อมถ่อมตน รู้จักมิตรภาพ และสิ่งสำคัญที่จะนำชีวิตของเธอตลอดไป นั่นคือ เธอเรียนรู้ที่จะไม่ยอมแพ้ในเรื่องที่เห็นว่าถูกว่าควร

"ชื่อนั้นสำคัญไฉน?" ชื่อนั้นสำคัญแน่นอนในโลกแห่ง Spirited Away ของ Miyazaki เพราะตามเนื้อเรื่อง โลกวิญญาณที่ Chihiro พลัดหายเข้าไปนั้นเปรียบได้กับ "โลกของความเป็นผู้ใหญ่" ที่ไม่สวยงามนักในความเป็นจริง และในวันหนึ่งเธอจะต้องก้าวออกมาจากโลกบริสุทธิ์ของเด็กเข้าไปยังโลกเส็งเคร็งใบนี้อย่างช่วยไม่ได้ และหากเมื่อใดที่เธอลืมชื่อที่แท้จริงของเธอตามที่แม่มดต้องการให้เป็นไป ก็เท่ากับว่าเธอได้ลืมเลือนจุดยืนแนวคิดของตัวเองและหลอมรวมกลายเป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนั้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โชคดีที่เธอมีเพื่อนที่ดี คอยรักและดูแลเอาใจใส่ ทำให้เธอยังไม่ลืมตัวตนที่แท้จริง เธอเรียนรู้ที่จะมีชีวิตรอดในโลกเน่าๆ ใบนี้ได้ แต่เธอไม่จำเป็นจะต้องเป็นส่วนหนึ่งของมัน ซึ่งทำให้ชีวิตของเธอมีความสุขมากกว่า

จิตวิญญาณ(Spirit) อาจไม่มีนิยามที่ชัดเจน มันมีความหมายได้ถึงพลังงาน หรือ หลักการของสิ่งมีชีวิตนั้นๆ หรือ ภาวะอารมณ์พื้นฐานในตัวคน ฯลฯ ซึ่งในเรื่องนี้ส่วนประกอบของต่างๆของ Spirit ถูกถ่ายทอดออกมาให้เราได้เห็นผ่านรูปแบบต่างๆกัน เช่น
< img src= "http://www.bloggang.com/data/aorta/picture/1113603019.jpg" >
ความโลภและตะกละตะกลาม....แปรเปลี่ยนพ่อกับแม่เธอให้กลายเป็นหมู (นอกจากนี้การกลายเป็นหมูยังสะท้อนภาพมนุษย์ในระบอบทุนนิยมที่เงินนำหน้าอีกด้วย เพราะในเรื่องเมื่อเธอคัดค้านพ่อว่าไม่ควรกินของไม่มีเจ้าของ พ่อของเธอมั่นใจพร้อมตอบกลับเธอไปว่า เพียงมีเงินในกระเป๋าก็สามารถจ่ายได้ โดยไม่สนใจว่าอาหารนั้นเป็นของใคร) และความโลภนี้เองที่ทำให้บางคนในโรงอาบน้ำต้องกลายเป็นอาหารของปีศาจไร้หน้าเพียงเพื่อแลกกับทอง คล้ายๆกับคนในสังคมทุกวันนี้ที่ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่งเงินทอง โดยจิตวิญญาณของคนๆนั้นอาจถูกกินเหมือนตัวละครในโรงอาบน้ำไปอย่างไมรู้ตัว

< img src= "http://www.bloggang.com/data/aorta/picture/1113602897.jpg" >
ความเหงาและเดียวดาย...คือ สิ่งที่ปีศาจไร้หน้าต้องเผชิญอยู่มาตลอด จนเมื่อชิฮิโร่มาหยิบยื่นมิตรภาพที่ดูเหมือนน้อยนิดให้ แต่มันมีค่ามากมายเหลือเกินสำหรับเขา ปีศาจไร้หน้าเข้าใจว่ามิตรภาพสามารถได้มาด้วยเงินทอง เหมือนกับเด็กยุคใหม่ๆที่เข้าใจผิดว่า สามารถโปรยเงินหรือสิ่งของเพื่อแลกกับการได้เพื่อน และ ชิฮิโร่เองที่เป็นคนสอนให้เขาได้รู้ว่า มิตรภาพเป็นสิ่งที่มีค่าและไม่สามารถซื้อหาได้ด้วยเงินทอง

ความเสียสละ ... แม้รู้ว่าขนมนี้จะช่วยพ่อแม่ให้พ้นคำสาปได้ แต่ชิฮิโร่ยอมสละขนมที่ได้จากเทพแม่น้ำ เพื่อไปให้กับปีศาจไร้หน้าและฮากุ

< img src= "http://www.bloggang.com/data/aorta/picture/1113603929.jpg" >
ความชั่วร้าย เห็นแก่ตัว....ความเอาเปรียบ , ไม่มีน้ำใจ , มองเห็นแต่ประโยชน์เมื่อหมดประโยชน์ก็ไร้ค่า ความชั่วร้ายที่เป็นสีดำในโลกของผู้ใหญ่นี้ ถูกถ่ายทอดผ่านตัวละคร ยูบาบา แต่ในขณะเดียวกัน หนังก็ยังไม่ให้โลกของผู้ใหญ่โหดร้ายเกินไปนัก ถึงแม้โลกของผู้ใหญ่จะมีความชั่วร้ายอย่างยูบาบา แต่โลกของผู้ใหญ่ก็ยังมีความดีงามซุกซ่อนอยู่อีกมุมหนึ่งอย่างฝาแฝดของเธอ

ความขี้เกียจและเอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่ (Self-centered)... ด้วยการเลี้ยงดู ทำให้เด็กทารกลูกของยูบาบาได้แต่นอนร้องให้เอาแต่ใจ ไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้ ได้แต่นอนกับกินจนอ้วนมากขึ้น กลายเป็นเด็กที่เต็มไปด้วยของเล่นแต่ไม่มีเพื่อนฝูง อยู่คนเดียวกับโลกใต้หมอน จนเมื่อเขาถูกสาปและได้เดินทางไปกับชิฮิโร่ เขาก็รู้จักที่จะเดินได้ด้วยตัวเองตั้งแต่อยู่ในร่างหนู และรู้ว่าโลกภายนอกไม่ได้น่ากลัวดังที่เคยรู้มาก่อน

ความพยายามมุมานะ...ทำให้ชิฮิโร่ที่เป็นเพียงเด็กอายุ 10 ขวบทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำได้ เธอคงไม่คิดมาก่อนว่าในตัวเองจะมีความสามารถและศักยภาพ ตราบใดที่เธอยังไม่เคยพยายามมุ่งมั่น และ ผลลัพธ์จากความพยายามไม่ใช่แค่ให้เธอได้ช่วยคนรอบตัวได้เท่านั้น ยังทำให้เธอรู้ว่าเธอเติบโตขึ้นแล้วเช่นกัน

ความรับผิดชอบ...ตอนที่ชิฮิโร่ไปของานจากลุงสี่แขนแล้วมีตัวประหลาดที่มีขนเล็กๆกำลังขนของอยู่ หลังจากชิฮิโร่ช่วยขนของ 1 ชิ้น ตัวประหลาดที่เหลือก็หยุดทำงานแล้วมากองกันที่ตัวชิฮิโร่ จะให้เขาทำให้ทั้งหมด ถ้าเธอเติบโตมาในโลกผู้ใหญ่ เธอก็คงมีโอกาสจะได้เจอเหตุการณ์แบบนี้ได้ไม่ยากเลย เพราะตัวประหลาดเหล่านั้นอาจกลายเป็นเพื่อนร่วมงานที่ไร้ผิดชอบและโยนความรับผิดชอบตัวเองมาให้คนอื่น จนลุงสี่แขนต้องบอกออกมาว่า ความรับผิดชอบนั้นเป็นของใครของมัน ใครคนนั้นต้องดูแลเอง

มิตรภาพ ความมีน้ำใจและความรัก....ทั้งที่ ลิน สาวรับใช้ มีให้กับเธอและระหว่างเธอกับฮากุมีให้กันและกัน จะว่าไปแล้วจุดเริ่มต้นของหนังก็เริ่มจากสิ่งนี้ นั่นคือการช่วยเหลือที่ชิฮิโร่ได้รับในวัยเด็ก เมื่อเข้ามาในเมืองก็ทำให้เธอได้รู้จักการเอื้อเฟื้อแบ่งปันและเสียสละ สิ่งเหล่านี้เองที่ช่วยให้เธอได้อยู่รอดปลอดภัยมาตลอด มิตรภาพและความรักคือสิ่งที่เธอมีและได้รับจนสามารถฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหลายและช่วยเหลือคนอื่นๆรอบข้างในท้ายที่สุด

ความมีตัวตน...... อย่างที่กล่าวข้างต้น“ชื่อ”เป็นสิ่งที่สำคัญในเรื่อง ในโลกของความจริงมันก็สำคัญไม่แพ้กัน เพราะชื่อนั้นหมายถึงความเป็นตัวตน(identity)ของคนๆนั้น หลายคนในโลกความจริงที่ต้องแลกตัวตนของตัวเองเพื่อให้ได้มาซึ่งงาน อำนาจ ฯลฯ เหมือนกับปีศาจทั้งหลายในเรื่อง จนท้ายที่สุดก็จะลืมตัวตนของตัวเองไปเหมือนปีศาจทั้งหลายหรือฮากุที่ลืมชื่อตัวเอง เพราะเพียงเพื่อแลกกับบางอย่างมาเขาต้องสูญเสีย “ชื่อ”ไป ครั้นคิดจะต้องการมันกลับคืนมา เราก็รู้ว่าในความเป็นจริง หลายครั้งที่มันไม่สามารถหวนกลับมาได้อีก เราไม่สามารถย้อนกลับไปจุดตั้งต้นของตัวตนได้แม้ต้องการเพียงใด เมื่อครั้งหนึ่งเราตัดสินใจทิ้ง "ชื่อ" ทิ้ง "ตัวตน" ของเราไปเสียแล้ว

วันศุกร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2551

สิ่งได้จากวิชาเตรียมฝึกฯ

จากการเรียนวิชาเตรียมฝึกผ่านมาหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาประมาณ5-6 อาทิตย์ได้แล้วมั้ง ตอนนี้กลายเป็นวิชาที่หน้าตื่นเต้น ได้เรียนในสิ่งที่ไม่เคยเรียนเลย รับรู้ในมุมที่อยู่นอกตำราตลอดเวลา และก็เป็นวิชาที่เต็มไปด้วยเรื่องทำให้ขนลุกขนพองตลอด ตอนทำนิทรรศการรู้สึกตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ เครียดแต่ก็พยายามทำเต็มที่อาจจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ต้องการไปเสียทุกอย่างเพราะต้องรับผิดชอบอีกงานหนึ่ง(เจ้าหน้าที่ส่วนกลาง) ผลที่ได้รับไม่ได้ดีเท่าที่ฝันไว้แต่ก็ผ่านไปตามที่หวัง เหนื่อยนะแต่รู้สึกว่าได้ทำอะไรเต็มที่เป็นวิชาที่ฝึกการบริหารไม่ว่าจะเป็นตัวเองหรือคนอื่น จากชีวิตที่เป็นหัวหน้าห้องมา 4 ปี เข้าไปปีที่5นี่ล่ะเหนื่อยสุดๆ เจอคนมากขึ้น เรื่องก็ดันเยอะขึ้นตาม แต่ก็เป็นการได้พบได้พัฒนา และสอนให้เรารู้ว่าตัวเราเองไม่เก่งเหนือใครถึงแม้จะมีความรับผิดชอบมากเท่าไรแต่ความสำคัญก็เท่ากันตรงที่ว่าเราคือผู้ที่จะทำงานงานๆหนึ่งให้สมบูรณ์และดีที่สุดโดยไปพร้อมๆกัน

จุดอ่อน!!! Google Chrome

หลังจากที่ Google เปิดให้ผู้ใช้ดาวน์โหลดบราวเซอร์น้องใหม่อย่าง Google Chrome ก็ได้รับความสนใจจากผู้ใช้ทั่วโลกอย่างถล่มทลาย ชนิดที่เรียกได้ว่า เซิร์ฟเวอร์ที่เปิดให้ดาวน์โหลดถึงกับเดี้ยงไปเลย อย่างไรก็ตาม มันยังคงเป็นเวอร์ชันทดสอบเท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่า มันย่อมมีข้อบกพร่อง หรือคุณสมบัติบางอย่างที่ควรจะได้รับการปรับปรุงแก้ไข
นายเกาหลาขอข้ามเรื่องของทิปเทคนิคการใช้งานไปก่อนนะครับ ขอลองเล่นอีกสักพัก ตอนนี้มาอัพเดตข่าวเกี่ยวกับจุดอ่อนของการทำงานกันก่อนดีกว่า ล่าสุด Peter Svensson นักเขียนสายเทคโนโลยีจากสำนักข่าว AP ได้ออกมาเปิดเผยประสบการ์ณในการใช้งานว่า บราวเซอร์ Google Chrome มีจุดเด่นในเรื่องเลย์เอาต์ที่น่าสนใจ โดยเฉพาะ การจัดวางแท็บไว้ด้านบนสุด ตลอดจนการลดความซับซ้อนของเครื่องมือในการใช้งาน พร้อมเสิร์ฟด้วยหน้าเว็บไซต์ขนาดเล็กที่ทำให้เราทราบว่า เว็บไซต์โปรดของเรามีการอัพเดต หรือเปล่า ก่อนตัดสินใจคลิกเข้าไปดูหน้าเต็มๆ จะได้ไม่เสียเวลา

Google Chrome เรียบง่าย และดูน่าใช้มากๆ

เหตุผลที่ Google ปล่อย Chrome ออกมาก็คือ พวกเขาต้องการบราวเซอร์ที่สามารถจัดการกับเว็บแอพพลิเคชันต่างๆ ได้ดีขึ้น โดยเฉพาะเว็บแอพพลิเคชันต่างๆ ของ Google เอง ไม่ว่าจะเป็น Google Doc, Google Spreadsheet ตลอดจน Gmail ซึ่งจะว่าไป บราวเซอร์อย่าง IE ที่ใช้กันอยู่ทุกวันนี้ก็สามารถทำงานร่วมกับเว็บแอพฯ เหล่านี้ได้อย่างดีอยู่แล้ว

Google Chrome ใช้ cpu time และทรัพยากรระบบมาก เมื่อรัน Flash

คราวนี้มาดูที่จุดอ่อนที่นายปีเตอร์พบระหว่างการทดลองใช้ Google Chrome นั่นก็คือ การทำงานร่วมกับแฟลช(Flash) โดยเขาพบว่า เมื่อเปิดแท็บของเว็บไซต์ต่างๆ ที่มีการใช้แฟลช ซึ่งรวมถึงแฟลชวิดีโอเพลยเยอร์ อย่างเช่นใน YouTube หรือเว็บไซต์วิดีโอต่างๆ ปรากฎว่า Google Chrome จะใช้ cpu time ค่อนข้างมาก แถมยังต้องการทรัพยากรของระบบมากอีกด้วย(สังเกตจาก Processes ของมันใน Task Manager) ปัญหานี้จะเหมือนกับที่พบใน Firefox ซึ่งไม่น่าจะเป็นเรื่องดีสักเท่าไร นายปีเตอร์ยังแอบหยอดให้ไมโครซอฟท์เล็กๆ ว่า IE8 รุ่นทดสอบ สามารถจัดการกับแฟลชได้ดีกว่า สำหรับคุณผู้อ่านที่ได้ดาวน์โหลดไปลองใช้บ้างแล้ว รู้สึกอย่างไรก็สามารถแสดงความคิดเห็นกันมาได้เลยนะครับ

แหล่งที่มา : http://www.arip.co.th/2006/news.php?id=407706