CLOCK LIFE
คุณรู้ไหมทำไมนาฬิกาถึงต้องมี 3 เข็ม เพราะมันคือเวลาของมนุษย์ ได้แก่ อดีต ปัจจุบัน และ อนาคต เข็มบอกนาทีคือเข็มที่ยาวที่สุดมันบอกถึงอดีต มนุษย์จะจดจำอดีตที่ตนเองผ่านมาเนิ่นนานที่สุดและสัญชาติญาณของมนุษย์คือนั่งเฝ้ารอมันและบ้างคนอยากหมุนมันกลับไปจากตัวเลขที่ผ่านมา ทั้งๆที่รู้ว่าแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่ก็ยังนั่งเฝ้าจะย้อนมันกลับมาในขณะที่เข็มวินาทีัมันคือตัวแทนปัจจุบันแถมยาวเท่ากันกับเข็มนาทีอีกแถมมันยังเดินเร็วแล้วผ่านรอบหนึ่งก็กระดิกเข็มนาทีได้ทีหนึ่งนั่นก็คือ อดีตที่กำลังเกิดขึ้นนั้นสิ่งที่ควบคุมมันคือเข็มวินาทีที่ยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆตามหน้าที่ของมันและแล้วทุกอย่างที่เคยเป็นปัจจุบันก็ล้วนแต่เป็นอดีตทั้งสิ้น มันอาจต้องผ่านมาพบกับอดีตที่แสนหวานหรืออดีตที่แสนขมก็ขึ้นอยู่กับทุกการกระทำของวินาที ส่วนเข็มชั่วโมงล่ะเหตุใดถึงสั้นหนักทั้งๆที่มันคือโลกแห่งอนาคตที่กว้างไกล ถ้าหากคุณคิดเช่นนั้น ผมคงไม่เถึยงเพียงแต่ในแง่ของผม อนาคตมันไม่ได้กว้างไกลเลย ไม่รู้เลยว่าจะถึงเมื่อไร อาจจะสิ้นสุดลงก่อนก็ได้ ใช่ไหม? คุณเคยคิดเหมือนผมไหมแล้วทำไมเข็มนาฬิกาที่พูดถึงคนถึงให้ความสำคัญทั้ง 3 เข็มเท่าๆกันโดยไม่รู้ตัว เพราะทุกอย่างจะต้องเดินไปด้วยกันอย่างสอดคล้องและลงตัว และยังมีสิ่งหนึ่งที่นาฬิากาทำได้แต่มนุษย์ไม่อาจทำได้ นั่นคือ..การหยุดเวลา นาฬิกาเราอาจหยุดเข็มวินาทีได้ แต่ในโลกความเป็นจริงเข็มวินาทียังคงหน้าทีของมันต่อไป ดังนั้นวันนี้คนที่ยังเฝ้ามองนาฬิากาก็จงเดินถอยออกมาแล้วเดินหน้าตามเข็มวินาทีตนเอง ทำทุกวินาทีให้ตนเองมีค่าเสมอแม้จะต้องเหนื่อยก็ตาม
จากการเรียนวิชาเตรียมฝึกผ่านมาหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาประมาณ5-6 อาทิตย์ได้แล้วมั้ง ตอนนี้กลายเป็นวิชาที่หน้าตื่นเต้น ได้เรียนในสิ่งที่ไม่เคยเรียนเลย รับรู้ในมุมที่อยู่นอกตำราตลอดเวลา และก็เป็นวิชาที่เต็มไปด้วยเรื่องทำให้ขนลุกขนพองตลอด ตอนทำนิทรรศการรู้สึกตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ เครียดแต่ก็พยายามทำเต็มที่อาจจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ต้องการไปเสียทุกอย่างเพราะต้องรับผิดชอบอีกงานหนึ่ง(เจ้าหน้าที่ส่วนกลาง) ผลที่ได้รับไม่ได้ดีเท่าที่ฝันไว้แต่ก็ผ่านไปตามที่หวัง เหนื่อยนะแต่รู้สึกว่าได้ทำอะไรเต็มที่เป็นวิชาที่ฝึกการบริหารไม่ว่าจะเป็นตัวเองหรือคนอื่น จากชีวิตที่เป็นหัวหน้าห้องมา 4 ปี เข้าไปปีที่5นี่ล่ะเหนื่อยสุดๆ เจอคนมากขึ้น เรื่องก็ดันเยอะขึ้นตาม แต่ก็เป็นการได้พบได้พัฒนา และสอนให้เรารู้ว่าตัวเราเองไม่เก่งเหนือใครถึงแม้จะมีความรับผิดชอบมากเท่าไรแต่ความสำคัญก็เท่ากันตรงที่ว่าเราคือผู้ที่จะทำงานงานๆหนึ่งให้สมบูรณ์และดีที่สุดโดยไปพร้อมๆกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น