PARINYAKORN PROFILE

CLOCK LIFE

คุณรู้ไหมทำไมนาฬิกาถึงต้องมี 3 เข็ม เพราะมันคือเวลาของมนุษย์ ได้แก่ อดีต ปัจจุบัน และ อนาคต เข็มบอกนาทีคือเข็มที่ยาวที่สุดมันบอกถึงอดีต มนุษย์จะจดจำอดีตที่ตนเองผ่านมาเนิ่นนานที่สุดและสัญชาติญาณของมนุษย์คือนั่งเฝ้ารอมันและบ้างคนอยากหมุนมันกลับไปจากตัวเลขที่ผ่านมา ทั้งๆที่รู้ว่าแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่ก็ยังนั่งเฝ้าจะย้อนมันกลับมาในขณะที่เข็มวินาทีัมันคือตัวแทนปัจจุบันแถมยาวเท่ากันกับเข็มนาทีอีกแถมมันยังเดินเร็วแล้วผ่านรอบหนึ่งก็กระดิกเข็มนาทีได้ทีหนึ่งนั่นก็คือ อดีตที่กำลังเกิดขึ้นนั้นสิ่งที่ควบคุมมันคือเข็มวินาทีที่ยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆตามหน้าที่ของมันและแล้วทุกอย่างที่เคยเป็นปัจจุบันก็ล้วนแต่เป็นอดีตทั้งสิ้น มันอาจต้องผ่านมาพบกับอดีตที่แสนหวานหรืออดีตที่แสนขมก็ขึ้นอยู่กับทุกการกระทำของวินาที ส่วนเข็มชั่วโมงล่ะเหตุใดถึงสั้นหนักทั้งๆที่มันคือโลกแห่งอนาคตที่กว้างไกล ถ้าหากคุณคิดเช่นนั้น ผมคงไม่เถึยงเพียงแต่ในแง่ของผม อนาคตมันไม่ได้กว้างไกลเลย ไม่รู้เลยว่าจะถึงเมื่อไร อาจจะสิ้นสุดลงก่อนก็ได้ ใช่ไหม? คุณเคยคิดเหมือนผมไหมแล้วทำไมเข็มนาฬิกาที่พูดถึงคนถึงให้ความสำคัญทั้ง 3 เข็มเท่าๆกันโดยไม่รู้ตัว เพราะทุกอย่างจะต้องเดินไปด้วยกันอย่างสอดคล้องและลงตัว และยังมีสิ่งหนึ่งที่นาฬิากาทำได้แต่มนุษย์ไม่อาจทำได้ นั่นคือ..การหยุดเวลา นาฬิกาเราอาจหยุดเข็มวินาทีได้ แต่ในโลกความเป็นจริงเข็มวินาทียังคงหน้าทีของมันต่อไป ดังนั้นวันนี้คนที่ยังเฝ้ามองนาฬิากาก็จงเดินถอยออกมาแล้วเดินหน้าตามเข็มวินาทีตนเอง ทำทุกวินาทีให้ตนเองมีค่าเสมอแม้จะต้องเหนื่อยก็ตาม

วันจันทร์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

คนไทยอย่ารักกัน

บ้านเมืองระส่ำ ถลำลึก
คนคึกผเชิญหน้า ท้าห่ำหั่น
ใครติงใครรั้ง ช่างแม่มัน
กูจะฆ่า กูจะฟัน มันให้ตาย


บ้านเมืองแบบนี้ มีมาก่อน
พ่อพร่ำสอนสามัคคี มีไม่สาย
กูทำถูก-มึงจัญไร ไทยวอดวาย
ใครจัญไร-ใครอัปรี ใครดีเกิน


ถ้าล้างกันทั่วไทย แล้วใจสุข
ถ้าฆ่ากันแล้วปลุกใจ ให้สรรเสริญ
ถ้าตายแล้ว ประเทศ ไทยเจริญ
อยากจะเชิญ ให้ล้างกันจนวันตาย


ถ้าหากไทย ทั้งไทย ใจเป็นหนึ่ง
ต้องวิ่งบึ่ง ลงเหวชัน แล้วพลันหาย
ถ้ารักกัน ดันดาหน้า พาวอดวาย
จะไม่อาย บอกให้ว่า "อย่ารักกัน"


ถ้าจะขอคำตอบ ใครตอบได้
หนทางไหน ไทยจะเดิน เผชิญฝัน
จะล้างสิ้น หรือจะดิ้น เพื่อรักกัน
จะเย้ยหยัน หรืออภัย ให้ไทยคง

ที่มา : http://hilight.kapook.com/view/30709
เขียนโดย ปริญญากรณ์ กิตติ์พิทักษ์ ที่ 08:16

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)